"...Me tiraría de bruces al Sol, dejando descubierto, no solamente mi cuerpo... Sino mi alma."
¿Y si ya nada valiese realmente la pena?
Gritar, pasa a ser alguna desesperación secundaria, bloqueadas tus palabras, se desvanecen. Y los susurros de tiempo son navajazos por la espalda…
Mientras, por tu rostro resbalan lágrimas de sangre, de pecado y euforia. Lágrimas de odio, de ceniza. Lágrimas que recuerdan todo momento que ha envuelto un maldito año entero. Tengo un corazón herido, una esperanza inexistente, un surco en el alma, quizá, por coserme los labios con agujas oxidadas.
Dicen que existe la justicia. Yo te hablaré de justicia. Justicia es el tiempo, el viento, y el destino. Justicia es un texto, una poesía, una canción. Justicia será ver que fusilo el pensamiento que me ata a un minutero, un puto minutero. Son dos secuestros en un mundo “perfecto”. Es la luz que en muchas ocasiones nos mantiene con vida, incandescentes.
Que a cada uno por justicia se le devuelve todo Mal ocasionado, y yo prometí estar allí para verlo, siempre.
He vivido con el mundo anegado en los ojos, con más ojos que corazón, siempre pendiente de un instante que nunca llegó. Siempre pendiente de un suspiro que me hiele, de un qué dirán y un qué más da.
Adjudico mis heridas en herencia, que ya estoy cansada de denuncias y pleitos baratos. Que te perdono, aunque sólo sea un ápice de lo que tu me envidias, pero yo…Te perdono.
Arráncate la piel, quizá encuentres el atisbo de humanidad que te quedaba.
Arráncame la piel, y por mucha sangre que derrames…Jamás me arrebatarás mi absurda integridad moral.
El deterioro íntegro de las personas es solo una máscara, algo que suplanta identidades durante años, que corroe e infecta.
Piénsalo, ¿Se te está cayendo la piel a cachos?
PD: Se que lo abandoné, a este blog…Y a mi misma. Perdí el valor y la fe en mi alrededor.
Lo siento, y no con ello prometería volver para siempre, simplemente quizá, nunca me fui.
"Si su Dios me diese un trozo de vida...
Daría valor a las cosas, no por lo que valen, sino por lo que significan."
Violetcarsons
Muy lindo post, me recuerda a unos que escribi hace tiempo. ya hace tiempo que no te veia por aqui conectada =D
ResponderEliminarLindo fin de semana
y ya te extrañaba lindura =D smuackssss
ResponderEliminarMe gusta que estes aqui, recuperarte, saber que aunque lastimada sigues siendo la Violetcarson que conoci hace mucho tiempo, y es que las personas de verdad, no cambian siempre se muestran de la misma forma, no son mas estupendas antes y despues nos enseñan su verdadero rostro. las personas como tu, siempre son, sencillamente maravillosas.
ResponderEliminarUn fuerte beso astral!
Amar es resistir, vencer...
ResponderEliminarSaludos
la ultima frase resume todo
ResponderEliminarHola muy buen post, el valor de las cosas...sin duda es mejor por lo que significan..esas pequeñas cosas que dan sentido a nuestro caminar.
ResponderEliminarSiempre hay algo que vale la pena, algo por que vivir, y aunque mucha veces no parece asi, solo cuestion de abrir los ojos y mirar entre lineas, que los sueños si es verdad que solo sueños son....siempre se puede volver realidad.
Me hace feliz reencontrarte me ha ayudado leerte
ResponderEliminarUn gran abrazo
Decís cosas interesantes. Agrego un enlace a tu blog en el mío:
ResponderEliminarhttp://reflexionesallimite.blogspot.com/
Quedarse para siempre como esperando lluvias y olas para vengar lo que no has visto?...mmmmmm...¡pues no sé!...no me gustó, no pasa después, no pasará nada.
ResponderEliminarCon esto sí me quedo: "más ojos que corazón".
Hermoso!
Qué bueno que hayas regresado, pero todavía se extraña tu fuerza al masticar palabras, ahora se "desvanecen".
Beso.
la verdad es que si nos ponemos a pensar en toda la mierda que nos rodea, detestaríamos estar aquí.
ResponderEliminarYo pienso que hay un mal original, el origen de todos los males que nos hace ser verdaderamente ruines : el dinero.
¿Y si ya nada valiese realmente la pena?
ResponderEliminarSIEMPRE hay algo que merece la pena, quizás no lo apreciemos porque su tamaño puede darle una apariencia insignificante pero si no lo vemos no es culpa suya, es culpa nuestra.
¿Quieres que algo cambie? Cámbialo tú, nadie lo hará por ti.
Hay todo que merece la pena
ResponderEliminarlas palabras se bloquearon o quizá simplemente no dejé q salieran, porq escribir me compromete conmigo misma.
me alegro q estés d nuevo, aunq nunca t hayas ido.
me encanta...
ResponderEliminarpasate por mi blog! no dudes en comentar ajaja un bsoteeeeeee
www.diariodeunaespagueti.blogspot.com
Esto... Me has comentado en mi blog, pero no te conozco... ¿Quién eres?
ResponderEliminarMe ha conmovido el texto.. Esa sinceridad casi..
ResponderEliminaraplastante..
Por eso no estoy de acuerdo con lo de coserte los labios con agujas oxidadas. Di lo qe te venga en gana, no peinses en el daño que pueden provocar tus palabras, a veces es mejor ser egoísta y pensar en uno mismo, asi quizás esa piel se caerá antes a cachos como tu dices..
Muchos dejamos los espacios un poco olvidados, por distintas razones, pero es agradable volver y ver cómo los demás vuelven.. Es una especie de via de escpae que cada uno poseemos..
Espero que puedas lidiar con esas pesadillas, pensándolo bien el hecho de dormir poco alarga el tiempo de ese minutero y no nos mantiene tan atados.. :P
Fuera de bromas, suerte.. y sigue estando por aqui, me gustan tus textos (a pesar de que comento bien poquito..)
Un beso imaginario!
Un placer conocer a una lectora entonces xD
ResponderEliminarMe pasaré a leer lo tuyo también. De momento el estilo me gusta
Esta entrada es tremenda. Se nota muchísimo que todo lo que escribes, lo escribes con sentimiento, y eso es lo que quiero conseguir yo, y en general todos los amantes de la literatura. No he visto muchas entradas tuyas hasta el momento, pero esta me ha impactado notablemente.
ResponderEliminarMuy bueno el blog, no dudes en que lo estaré siguiendo.
perdiste el valor y la fe... pero lo mas importante: ya estan a tu lado? ;)
ResponderEliminarahora sí: bravo! gran escrito!
Me gusta, me gusta mucho tu estilo. Conozco esa ansiedad de las palabras, y la sensación de plenitud y vacío que deja a su paso.
ResponderEliminarHasta pronto. =)
;)
ResponderEliminaryode la historia del anillo, tenia unno de esos, me lo compre cnd viva en irlanda (m lo tuve q comprar yo pq nadie me lo regalaba ¬¬) pero en un viaje q hice hace poco se me rompio, y ahora es cmo si mi mano estuviera desnuda... no m lo habia kitado en dos años y estaba esperando poder darle la vuelta por encontrar a alguien especial, pero no he podido...
ResponderEliminarnose si tomarlo cmo una señal dq m van a regalar otro o dq m voy a kedar a vestir santos jajajaja
tu q tal estas? espero q todo bien
m alegra verte por mi blog, un bso muy grande
Me ha gustado. Es un buen esbozo de tu alma si de verdad piensas lo que dices.
ResponderEliminarEs difícil plasmar esos sentimientos en las palabras, pero veo que tu lo haces bastante decentemente.
No dejes de hacer lo que te gusta.
Cuídate.
olaa
ResponderEliminaracabo de encontrar tu rinconcito y me encantoooo
y el texto es precioso *O*
bss
:O
ResponderEliminarvolviste
mas radiante que nunca!
que comes nena?? cada día escribis mejor!
un besote
<3
Puede que no sea la misma persona a la que salves quien te devuelva el favor, quizás sea otra aun mejor.
ResponderEliminarNo dejes de escribir, pocas veces se encuentran cosas como las que salen de tus dedos.
Pues...
ResponderEliminar1. Vuelve, te reto y lo quiero.
2. Escribes del carajo, siento emoción de una palabras femeninas puestas, fuerte, pensadas , duditativas y por ello certeras desde el tuetano de la grafia.
3. Me identifico bastante con tus aficiones, recomiendo a Umberto Eco, si no lo has leído, y dentro de la ficción Wanted 2008, es entretenida de ver, pero hay otra filmografia y mucha literatura que si te interesa podriamos cruzar.
Te lo digo así, nunca me aviento en este medio...así que gracias por hacerme temblar.
Gracias por pasarte a leer mis chorraditas, llevaba tanto tiempo parado el blog que poca gente parece ya recordarlo! jaja
ResponderEliminarEn fin, me he leido tus ultimas entradas y veo que sigues siendo tan buena como el dia que quisiste empezar por aqui, pasandome unos relatos por el msn (recuerdas?) ^^.
Bueno ya hablamos!
P.D.: La playa genial, en realidad, todo el verano genial :D.
Un besazo pequeña artista!
Con más ojos que corazón.
ResponderEliminarPensé que esa especie de personas ya se habia extinguido... alegra saber que me equivocaba
Muy buen texto :)
belleza por aquí. encerrada.
ResponderEliminarA veces es duro seguir con algo como puede ser un blog, porque en él se revela parte del alma del autor. Sin embargo, me alegro de que, al menos de vez en cuando, vuelvas.
ResponderEliminarUn beso enorme
Regreso a este poema sin finalizar...
ResponderEliminar:) no,no soy yo.Al final de la entrada pongo que la fotografia es de sarah hermans.
ResponderEliminar:* un beso.
así es, por???
ResponderEliminar:)
violet, tu foto de luz memorable.
ResponderEliminarYo soy más positiva... pero viene bien para bajar los pies al suelo.
ResponderEliminarMuchas gracias!!! Te sigo!
siempre que encuentro palabras tan vivas envidio a lso tipos que estan detráz de ellas.
ResponderEliminarSaludos.
No pasa nada, debe ser lo de tener un blog tan grande.
ResponderEliminar(Y no digas lo de "nadie en realidad", cada persona esconde dentro de sí misma más de lo que cree ^^)
Cuidate tu también
Me gusta lo que has escrito
ResponderEliminarPreciosa, hola. ¿Lo que quieres es un contador de visitas? Pues hay muchos, el que yo tengo es: http://whos.amung.us/ Además, entrando a tu cuenta blogger desde: http://draft.blogger.com/ en la pestaña 'estadísticas' puedes saber también desde donde viene la gente que te visita exactamente. Espero haberte ayudado.
ResponderEliminarUn abrazo.
Si me gusto tu blog, parece que no te han hecho pasar un buen momento. Pero buen de eso se trata la vida y no vida. Es una opinion, pero sea de algo personal o no lo escrito si me gusto.
ResponderEliminarUn saludo grande
Abrazo de 1000 naranjas callendo por una calle en bajada
Komo dice la kanción...
ResponderEliminarLa justicia vive en una esquina pidiendo para comer....
un beso
Se echan de menos mas versos de tu mano, por aqui...
ResponderEliminarUn Beso
También me paso el tiempo (tanto tiempo) esperando ese instante que tarda tanto en llegar...
ResponderEliminarno lo abandones!
al blog
:) q tal?
ResponderEliminarSimplemente magnifico. Espero con ansia el siguiente post.
ResponderEliminarpor cierto, gran texto:P
ResponderEliminarmi verano ahí va, no quiero q se acabe!!!!!!!!! pero bueno, la rutina siempre está ahí a la vuelta de la esquina arrrrrrrrgrgrgrg:P
Hey gracias mil mpor pasar por el blog, las fotos salen con algunos efecto y otros trucos.
ResponderEliminarsaludos.
La verdad? estoy muy rayado con la gente... pienso, eh! que no me cuentes tus historias... en fin. Gracias por pasarte por mi blog, creo que voy a hacerle una revisión concienzuda al tuyo, vale la pena. Un abrazo.
ResponderEliminarGracias!
ResponderEliminarRegresaste... eso debe ser bueno, ¿no? He leído tu nueva entrada, y mi consejo es que no te rindas, porque la Esperanza está ahí, siempre. Sólo debes creer en ella, y en ti misma.
ResponderEliminarMe alegro de que hayas regresado.
Un beso.
gran texto, sí. Besos
ResponderEliminarPues gracias por el comentario. Oye,pues lo que tienes que hacer es ir a diseño y buscar lo nuevo que es diseñador de plantillas, una vez ahí dentro tienes: plantillas,fondo,diseño y avanzado. Cada una de ellas son diferentes cosas para cambiar el fondo de imagen. Y luego ya en diseño poner la imagen que a ti te guste. Como la que tengo yo que es de la película de Air-bender. El último guerrero. Si puedo ayudarte mas en algo, hablamos :)
ResponderEliminarHay que ver cómo escribes, cómo sientes y cómo sientes lo que escribes!
ResponderEliminarSaludos niña!!
La justicia no existe, a todo cerdo no siempre le llega su San Martín... Lo aprendí hace mucho tiempo, asi que me dedico a vivir mi vida, junto a los demás, y quien me haga daño, se quedará apartado, simplemente.
ResponderEliminarUn abrazo.
PD: A veces, es bueno desnudar el alma (quien la tenga)
A veces lo que se cae no es la piel, sino los organos y los musculos. Solo queda un esqueleto, vil recuerdo de la forma que un dia se tuvo, y la piel, un intento de ocultar el vacio que nos ha invadido. Muy bueno tu escrito. Tk care, baee
ResponderEliminarno se pierda guapa, que se la extraña.
ResponderEliminarSimplemente, me encanta!
ResponderEliminarUn texto precioso, muy profundo.
ResponderEliminarRealmente me ha gustado, es interesante, te hace pensr, meditar... las cosas no son lo que parecen y no valen por lo que son, efectivamente; valen por su significado.
Un beso, te sigo.
No me gusta tu blog,ni lo que escribes,ni la forma de expresarte que tienes...
ResponderEliminarme parece tan vanal como tus fotos...que si aun no lo imaginas,tampoco me gustan...
Puede que me equivoque,pero,tu imágen de Prófuga del cielo no te la crees ni tu.
Sin ofender,todas las opiniones no pueden ser iguales.
Se puede saber donde te has metido???vuelve!:P
ResponderEliminarSiempre me he imaginado que despierto un día con un guión debajo de mi almohada.
ResponderEliminarSin saber, ni importarme como llegó allí, empiezo a leerlo.
Bellas palabras : Daría valor a las cosas, no por lo que valen, sino por lo que significan
ResponderEliminar*.* me ha encantado!! no me extraña que comenten tantooo!! :D
ResponderEliminarte sigoo!
sígueme en http://losuenosehacenrealidad.blogspot.com/
Nice post! You have such a nice blog! :)
ResponderEliminarhttp://lena510.blogspot.com/
Bonito sitio, me quedo :)
ResponderEliminarEste comentario ha sido eliminado por el autor.
ResponderEliminarQue un escrito te erice el pelo de esta manera, es impagable, es inefable, es Violet Carsons...
ResponderEliminarFelicidades ^^
Hola holita, me presento, soy Niza; la cuestión es que acabo de abrir un blog, y me gustaría que me dijeras tu opinión (sí, aunque sea para decir que es horrible).
ResponderEliminarhttp://deshaciendounatrenza.blogspot.com
Añado también que, ¡qué hermoso texto!
Espero que sigas escribiendo, me pasaré a visitarte de vez en cuando.
¡Un besote!
Cada dia... siempre tuyo(L)
ResponderEliminarMuy bueno!!
ResponderEliminarsalud!
ResponderEliminar
ResponderEliminari couldn't believe that i would ever be re-unite with my ex-lover, i was so traumatize staying all alone with no body to stay by me and to be with me, but i was so lucky one certain day to meet this powerful spell caster Dr Akhere,after telling him about my situation he did everything humanly possible to see that my lover come back to me,indeed after casting the spell my ex-lover came back to me less than 48 hours,my ex-lover came back begging me that he will never leave me again,3 months later we got engaged and married,if you are having this same situation just contact Dr Akhere on his email: AKHERETEMPLE@gmail.com thanks very much sir for restoring my ex-lover back to me,his email: AKHERETEMPLE@gmail.com or call/whatsapp:+2349057261346
hindi ako makapaniwala na kailanman ay muling makiisa ako sa aking kasintahan, labis akong na-trauma sa pananatiling nag-iisa na walang katawan na manatili sa akin at makakasama ko, ngunit napakasuwerte ako sa isang tiyak na araw upang matugunan ito malakas na spell caster na si Dr Akhere, matapos sabihin sa kanya ang tungkol sa aking sitwasyon ginawa niya ang lahat ng makataong posible upang makita na ang aking kasintahan ay bumalik sa akin, sa katunayan matapos na ihagis ang spell ang aking dating kasintahan ay bumalik sa akin ng mas mababa sa 48 oras, dumating ang dating kasintahan ko. bumalik sa pagmamakaawa sa akin na hindi na niya ako pababayaan, 3 buwan mamaya kami ay nakipag-ugnay at nag-asawa, kung nagkakaroon ka ng parehong sitwasyong ito makipag-ugnay lamang kay Dr Akhere sa kanyang email: AKHERETEMPLE@gmail.com maraming salamat sa sir sa pagpapanumbalik ng aking dating kasintahan bumalik sa akin, ang kanyang email: AKHERETEMPLE@gmail.com o tumawag / whatsapp: +2349057261346