Me llamo nadie, y
perdí mi alma hace unos meses...
En compañía del dolor
más corrosivo e hiriente.
Seca de llorar, de
depender, de no expresar…estoy cansada de estar sin estar.
De no saber cómo
estar, de terminar por creer que no estás para nada…en ningún lugar.
He aprendido algo muy
simple una vez he llegado a entenderlo y es que la más onda herida no la abren
cuchillas*, los sentimientos más dolorosos no fueron mostrados el día del
funeral...
Por darme cuenta
tarde, pero a tiempo de recuperarme, seguiré aquí.
Muchas veces me planteé, que la fe en mí misma
y en la hipótesis de hallar una “felicidad” diferente a cualquier felicidad
alfa, sería, sin lugar a dudas, suficiente para sacar el alma a cada milímetro
cúbico de aire que respiro.
Descubrí que requerir la atención de toda fórmula física, era requerir
demasiada atención y que por lo tanto, mi error es, era y sería un gran error,
pero nunca llegaría a ser el error Dalton respecto a masas relativas.

Lectores, os pido que soñéis, no con el juego
de la Navidad, no con un mercado, con dinero o con regalos.
Soñar con la ilusión por ser, la ilusión por
crear. Convencer al mundo de que todo no es solo todo…es algo especial.
Yo...Olvidé escribir, lo olvidé sin querer.
Pero no me rendiré tan fácilmente.
..¿Recordáis mi
nombre? ¿O después de tanto tiempo, lo habéis olvidado?..
Vc.
A este mundo venimos a crear, a darle forma a sueños y buscarle sentido a la vida. Todos cometemos errores, pero en un momento y otro todos volvemos a caer en la tentación de crear.
ResponderEliminarY por supuesto que recordamos tu nombre, Laura (;
Un besazo, y bienvenida
=0 Impresionante el post, es muy lindo pero a la vez triste, como lo que yo estoy escribiendo tambien, tenia tiempo que no escribias nada pero esto fue lindisimo, cuidate mucho feliz año, se que no es muy feliz, pero comprendo, cuidate ok =D
ResponderEliminarya empezaba a echarte de menos, que bien que hayas vuelto :)
ResponderEliminarsabes? a mi no me gusta la Navidad.. así que me será más fácil soñar con esa ilusión de la que hablas ^^
Por fin leo algo tuyo, tenía muchas ganas. Un beso fuerte.
ResponderEliminarultimamente todos nos hemos olvdado de todo, pero en el fondo siempre seguimos soñando.... con ese algo especial.. con esa ilusión...
ResponderEliminarpor lo menos yo lo hago no pienso dejar de hacerlo..
espero que tu tampoco..
un beso!
¿como olvidarlo? (sería mejor pregunta)
ResponderEliminarhe cambiado de link, aunque debo agradecerte que fuiste la primera seguidora del anterior. Por cierto, esta vez has sobrepasado cualquier barrera de la lectura habitual. Hoy me parece que has podido con tus palabras y vivencias enseñarnos a muchos bastantes cosas y agradezco que tú las hayas aprendido. Por que te mereces escribir y desahogarte así...
Un beso y bienvenida :) que dure mucho!
Bienvenida
ResponderEliminar¿Cómo olvidarlo?
ResponderEliminarAlguna que otra vez volví a este blog
como el adcito busca su dosis por los
rincones de la vida, pero nunca volviste
a aparecer por él. De mis entradas, no
hace falta que leas gran cosa, he seguido
desangrando mis miserias sobre el lienzo
y hay pocas novedades, nada que no haya
desnucado ya en algún post anterior. Me
alegro de que estés aquí, de verdad, fuiste
una de mis primeras seguidoras y mis posts
hechaban de menos tus comentarios.
Un besazo, y espero que no tardes tanto
para la próxima! :)
No sabes lo que me ha costado dejar de ver la foto que tienes arriba del todo, sinceramente, jajaja.
ResponderEliminarDespués de eso, me ha encantado lo que has escrito porque estoy de acuerdo, menos espíritu de borregos pensando todo el día en regalos y compras y más paseos navideños, más chocolates calientes para combatir el frío, más pelis y mantitas mientras en la calle está lloviendo... las cosas pequeñas de la vida!
Tengo memoria de pez, pero juraría que te llamabas Laura.
ResponderEliminarTremendamente senstimental el relato, en el buen sentido de la palabra. muy muy bonito...
yo olvido muchas veces como se escribe, pero poco a poco iras volviendo a recordar. Seguro.
Muchos saludos!
Ninguno ha podido olvidarse de Laura ;-) Te hemos extrañado un montón!!!A veces necesitamos un tiempo para retomar fuerzas y asi poder continuar, debe ser algo del ser humano, que somos muy raretes.
ResponderEliminarEstas fiestas estan repletas de pequeñas cosas, yo me quedo con la sonrisa de mi sobrina cada día, la ilusión de mis padres al verla llegar en el aeropuerto.De lo demás, nos olvidamos un poco, no todo va a ser llorar ;-)
Me alegra muchísimo verte de nuevo, no dejaré de venir a leerte.
Un besito astral y mucha Luz siempre!!
Feliz año a ti también
ResponderEliminarFirmado : Gonzalo (tu mayor fan)
Un besazo!
Me gustaría acabar todas mis entradas con una reflexión optimista, como la tuya, pero siempre acabo revolviendo la misma mierda. Te leeré más para que se me pegue algo.
ResponderEliminarPor aquí todo bien, te deseo una feliz entrada de año y blablablabla
Me alegra que te guste, y el hecho de aportar algo.
ResponderEliminarNos leemos, un abrazo!
Nadie merece la soledad, y me da la sensación de que tú menos que nadie (;
ResponderEliminarPero hay que estar solo en algún momento para luego saber apreciar la compañía, creo yo.
Un beso! Y feliz 2010!
Me alegro de verte de nuevo.
ResponderEliminarBesos.
hacia dias qq no pasaba por aqui.. y veo q todo sigue igual de bien
ResponderEliminarFeliz año nuevo
:)
ResponderEliminarQue mensaje mas lindo, sensible y lleno de verdad...
ResponderEliminarUn abrazo fuerte...
Bendiciones!
La verdad está en vivirse y la fe esta en nosotros
ResponderEliminarU(n día pensaba en tu espalda, recordé una imagen perdida en este mar de cosas bellas, luego trace un silencio buscando algún aroma que pueda deslizar un pensamiento grato entre muchas voces que llegan de un sentido, ese, va girando entorno a ser y seguir, volando y aterrizando sobre nuestros pasos.tus errores en el tiempo serán virtudes iluminadas.
ResponderEliminarSaludos y un lindo 201º debajo de tus pies.
.-.-.-.-¿Hay algo calentando por ahí?
¿Es decir, algo caliente?
¿Qué tipo de calentura?
a.- corporal
B.-sentimental
c.- Política.
[17:14, hora Boliviana]; nuestro gobierno planea cobrarle un impuesto por estar ahí derrochando dinero y no adorando al dios sol; el dios y sus representantes tienen un festín al parecer el menú tiene algunas falencias:
Oposito ahumado.
Ensalada china digital legislativa.
Mandarina superficial de postre.
Copy paste.-
http://www.youtube.com/watch?v=ZxxezAy46Y4
es muy bonita la entrada pero a la vez triste...
ResponderEliminarno estés así, ánimo!
no dejes que nada te venza :)
un beso
me gusta tu entrada,te invito si quieres a pasarte por mi blog
ResponderEliminarLa felicidad siempre será una hipotesis, tú eres un relámpago, déjale el vacio a la lluvia.
ResponderEliminarBeso! siempre me encanta leerte.
Me gusta tu nombre es libre y tiene picardía.
ResponderEliminarAsí es difícil olvidarlo. Saludos.
que nunca es tarde mujer......y te lo dice una que escribe un 30 de marzo cualquiera......
ResponderEliminarNo lo sé, no la privaticé ni nada :S
ResponderEliminarEncantador espacio... un saludo
ResponderEliminarCuando se pierde el nombre por confiar el las sombras, descubrimos tiempo despues que nunca perdimos algo, porque nuestro ser es nuestro nombre...
ResponderEliminarYa te extrañaba querida, nunca olvido tu nombre, a pesar del tiempo, no podria hacerlo porque me inspiras...
Besos imaginarios...
Vuelve.
ResponderEliminarAAAy cuanto echaba de menos este blog, claro que seguimos recordando tu nombre y tus textos hiperrománticos. Es genial volver a leerte una vez más. Un beso enorme guapísima!
ResponderEliminarA mi me encantaría pirarme en Navidad, irme lejos y pasarlo en una isla de caribe!!!!!!
ResponderEliminarBESOSSSSSSSSSS
Te invito a que entres en mi blog y me conozcas:
ResponderEliminarhttp://www.mydarlingbubu.com/
UN BESAZO ENORRRRRMEEEEEEEEEE
Y por dónde estás
ResponderEliminarque ya no estás?
:)
¡Hola! Te invitamos a disfrutar de nuestra segunda entrada y a conocer a un nuevo grupo. Esperamos que te guste y nos sigas si te parece interesante.
ResponderEliminar¡Un saludo!
@We Speak Music!
Es la plantilla.
ResponderEliminarY vaya acabo de leer un número de tus entradas, tiene mucho tiempo que no publicas nada. Me encantaría ver algo nuevo por acá.
Saludos.
"Lectores, os pido que soñéis, no con el juego de la Navidad, no con un mercado, con dinero o con regalos.
ResponderEliminarSoñar con la ilusión por ser, la ilusión por crear. Convencer al mundo de que todo no es solo todo…es algo especial."
Soñemos pues.
Me ha gustado esta entrada. No sé tu nombre, lo siento, pero bueno, si me lo permites, te tomaré como otro grito situacionista en la Sorbona, como otra alma libre, ansiosa por descubrir lo que se esconde tras el espectáculo cotidiano.
Porque todavía quedan sueños y si hay sueños, habrá soñadorxs. Prohíben la Vida, persiguen la diferencia, pero no podrán acabar con la imaginación, la mayor de las fuerzas insurrectas.
Aprendamos a desaprender lo aprendido.
Juguemos al juego de jugar.
ResponderEliminari couldn't believe that i would ever be re-unite with my ex-lover, i was so traumatize staying all alone with no body to stay by me and to be with me, but i was so lucky one certain day to meet this powerful spell caster Dr Akhere,after telling him about my situation he did everything humanly possible to see that my lover come back to me,indeed after casting the spell my ex-lover came back to me less than 48 hours,my ex-lover came back begging me that he will never leave me again,3 months later we got engaged and married,if you are having this same situation just contact Dr Akhere on his email: AKHERETEMPLE@gmail.com thanks very much sir for restoring my ex-lover back to me,his email: AKHERETEMPLE@gmail.com or call/whatsapp:+2349057261346
hindi ako makapaniwala na kailanman ay muling makiisa ako sa aking kasintahan, labis akong na-trauma sa pananatiling nag-iisa na walang katawan na manatili sa akin at makakasama ko, ngunit napakasuwerte ako sa isang tiyak na araw upang matugunan ito malakas na spell caster na si Dr Akhere, matapos sabihin sa kanya ang tungkol sa aking sitwasyon ginawa niya ang lahat ng makataong posible upang makita na ang aking kasintahan ay bumalik sa akin, sa katunayan matapos na ihagis ang spell ang aking dating kasintahan ay bumalik sa akin ng mas mababa sa 48 oras, dumating ang dating kasintahan ko. bumalik sa pagmamakaawa sa akin na hindi na niya ako pababayaan, 3 buwan mamaya kami ay nakipag-ugnay at nag-asawa, kung nagkakaroon ka ng parehong sitwasyong ito makipag-ugnay lamang kay Dr Akhere sa kanyang email: AKHERETEMPLE@gmail.com maraming salamat sa sir sa pagpapanumbalik ng aking dating kasintahan bumalik sa akin, ang kanyang email: AKHERETEMPLE@gmail.com o tumawag / whatsapp: +2349057261346